The GardenDespatches from The Satyrs’ Forest

Posts tagged as “Joe Ashton”

Wc-wandelaars, hartaanvallen, en een paranoïde BBC

Via Hansard, het officiële verslag van het Britse parlementaire debat, laat het toenmalige Labour-parlementslid Joe Ashton ons weten wat voor onzin er gebeurde toen de regering een meerderheid van min zeventien had:

Wij hadden vroeger een wc-wandelaar. Wanneer de division bellα rinkelde hadden we een boven- en beneden-wc-wandelaar die alle toiletten afliep om te zien of iemand opgesloten zat. We keken onder de deur voor voeten, en als we ze zagen, dan keken we er boven. Als die mens één van hun was liet we hem achter; als hij één van ons was, dan haalde we hem eruit, zoms met een schroevendraaier om de deur van buitenaf te openen. Dat was het soort onzin dat zich voordeed toen het kamer stemde.

Ik herinner me het beroemde geval van Leslie Spriggs, toenmalig lid voor St. Helens. Er was een staking van stemmen en hij werd naar het kamer gebracht in een ambulance, nadat hij een ernstige haartanval had gehad. De twee Whips gingen in de ambulance kijken, en daar lag Leslie Spriggs, alsof hij dood was. Ik geloof dat John Stradling Thomas tegen Joe Harper zei: „Hoe weten we dat hij nog leeft?” Dus hij leunde voorover, draaide aan de knop van de hartmachine, het groene lichtje ging rond, en hij zei: „Daar, je hebt verloren — het is 311.” Dat is een absoluut waar verhaal. Het is het soort onzin dat vroeger gebeurde. Niemand gelooft het, maar het is waar.

[...]

Toen het parlement voor het eerst op televisie werd uitgezonden, zond de BBC de eerste drie dagen alles uit wat door de luidsprekers kwam. Het was lasterlijk, het was ongelofelijk grof, maar het was hilarisch. De BBC raakte in paniek en zei: „Iemand zal ons aanklagen wegens smaad. Als het in Hansard staat is het oké, maar als het niet in Hansard staat worden we aangeklaagd voor smaad.” Dus de BBC stopte met alles uit te zenden; nu blokkeren ze de uitzending zodat mensen alleen „hear, hear, hear” horen. Ze zijn doodsbang om aangeklaagd te worden voor smaad.

Bog trotters, heart attacks, and a paranoid Auntie

Via Hansard, the official record of British parliamentary business, then–Labour MP Joe Ashton informs us of the sort of nonsense that went on when the government had a majority of minus seventeen:

We used to have a bog trotter. When the Division bell rang, we had a top and bottom bog trotter whose job it was to run around all the toilets to see if anyone was locked in. We had to look under the door for feet and, if seen, we looked over the top. If that person was one of theirs we left him, if it was one of ours, we got him out — if necessary with a screwdriver to unlock the door from the outside. That was the sort of nonsense that occurred when the House divided.

I remember the famous case of Leslie Spriggs, the then Member for St. Helens. We had a tied vote and he was brought to the House in an ambulance having suffered a severe heart attack. The two Whips went out to look in the ambulance and there was Leslie Spriggs laid there as though he was dead. I believe that John Stradling Thomas said to Joe Harper, “How do we know that he is alive?” So he leaned forward, turned the knob on the heart machine, the green light went around, and he said, “There, you've lost — it's 311.” That is an absolutely true story. It is the sort of nonsense that used to happen. No one believes it, but it is true.

[...]

When Parliament was first broadcast, for the first three days the BBC broadcast everything that came through the loudspeakers. It was libellous, it was unbelievably crude, but it was hilarious. The BBC panicked and said, “Somebody will sue us for libel. If it is in Hansard it is okay, but if it is not in Hansard we will be done for libel.” So the BBC stopped broadcasting everything; now, it jams the broadcast so all people hear is, “Hear, hear, hear.” It is terrified of being sued for libel.

This stems from a 1997 debate on the modernisation of parliamentary procedure. More anecdotes from the same speech can be found on the other side of the link.